Niet ver van Cuba’s hoofdstad Havana ligt de Sierra del Rosario, een bebost berggebied en beschermd natuurgebied. Vanuit het dorpje Las Terrazas gaan we de Cubaanse natuur verkennen.
Op paardjes van het collectieve dorp
Majestueuze koningspalmen en bruine koeien begeleiden onze comfortabele busrit naar het plattelandsdorpje Las Terrazas, een goed uur westelijk van Havana. Het dorp heeft ongeveer duizend inwoners.
Dertig jaar geleden bouwden zij La Moka, een bijzonder eco-hotel in Spaans-koloniale stijl. Een enorme levende boom domineert de lobby, die om de dikke stam heen geconstrueerd lijkt. Haar takken groeien letterlijk door het dak.
Bardi lijkt geboren op zijn paard Bonito, dat hij al twaalf jaar heeft. “Ik heb zwaar werk, en het is mijn leven. Ik verzorg mijn paarden zelf en wil dat ze helemaal gezond zijn”, zegt hij trots. Zijn grootouders bouwden eind jaren zestig en begin jaren zeventig - geheel in lijn met de socialistische Cubaanse Revolutie - het dorp als collectief, samen met andere boerengezinnen uit de streek.
Bardi woont met zijn oma en zijn vriendin in één van de geschakelde en genummerde wit, blauw en rood geschilderde lage flatgebouwen, net als alle inwoners van Las Terrazas. Zittend op de kleine paarden, luisteren we naar hem. We gaan een middag met hem en zijn dieren op stap, maar eerst geeft hij rustig wat lichte aanwijzingen, zodat ook de nauwelijks ervaren ruiters zich al snel op hun gemak voelen.
De paardjes stappen ontspannen over de paden van aarde, zand en stenen en knabbelen af en toe wat groen van de planten langs kant af. De laagbouw van Las Terrazas steekt als witte streepjes af tegen de groene berghellingen.
Koffie, natuurlijk!
In een dicht bos met rood gevlekte- en eucalyptusbomen, dat eind jaren zestig in het kader van een herbebossingsproject is ontstaan, leiden de paarden ons over licht glooiend heuvelpaadjes. Ze voeren ons langs roze orchideeën, bruine anolishagedissen, prachtige bergvergezichten, veelkleurige vlinders en wilde koffiestruiken vol rode besjes. De meer dan zeven miljoen bomen van zesentwintig verschillende soorten die destijds gepland zijn, hebben een schitterend stuk nieuwe natuur opgeleverd!
Onze eerste stop is bij een uitzichtpunt met een oud stenen koffiehuis met de passende naam Cafetal Buenavista, waar de kleine kopjes espresso heerlijk vers ruiken en stevig smaken. De besjes worden hier tot koffieboontjes gedroogd, gewoon liggend op de grond. “Hier waren vanaf 1820 ongeveer vijftig koffieplantages. Nu zijn het de oudste resterende plantages van ons eiland,” vertelt Bardi. “Koffie hoort bij Cuba!”
Ruïnes van de negentiende-eeuwse Franse koffieplantage waar ons hotel naar vernoemd is, komen we ook tegen, verspreid over de heuvels.
De vriendelijke Cubaan en zijn dieren brengen ons ook naar de Baños de San Juan. In het heerlijke water van deze prachtige natuurlijke bronnen, dat via miniwatervalletjes over lage rotsterrassen in poeltjes stroomt, zwemmen we ontspannen, totdat de dalende zon aangeeft dat het tijd is om weer door het bos terug te rijden naar de stal.
Zwevend over Las Terrazas
We scheren over het meer van het dorp, waar, dertig meter onder ons, mannen riet oogsten. “Wij waren de eerste zipline van Cuba”, vertelde instructeur Mike, zonder zijn stoere pilotenbril af te zetten. Goed veilig gecheckt en gezekerd, zweven we als vogels in etappes anderhalve kilometer lang over Las Terrazas. De leuke vlucht is ook een mooi opstapje voor onze birdwatching-excursie. Meer dan honderd verschillende soorten vogels leven in de Sierra del Rosario-regio.
Wij kiezen voor een wandeling in het Sendero la Serafina-gebied, begeleid door Justo, een oudere lange man met een open gezicht, die perfect vogelgeluiden fluit. Want tussen dikke bomen, zwammen op gevallen stammen, enorme varens, kleine bromelia’s en felrode en gele bloemen, reageren de vogels op zijn geluid, door terug te kwetteren, waarna hij ze spot en ons wijst, of door – heel fijn – gewoon vol in het zicht op een tak te landen.
Prachtige zangvogels zien we, zoals de Amerikaanse roodstaart, gele zanger (een prachtig geelzwart mus-achtig vogeltje), blauwgrijze muggenvangers, grijswitte lijsters, en vliegenvangertjes. En de schitterende Cubaanse smaragdkolibrie, inderdaad prachtig glimmend smaragdgroen, zwevend bij een rode bloem.
Op een meter of twintig voor ons, hebben we perfect zicht op een ruzie tussen witblauwe kolibries en een Cubaans dwerguiltje, zo’n vijf meter hoog in een boom. De groep wint van het bruinwitte mini-uiltje; hij fladdert krijsend weg.
Het meest bijzonder vonden we de Bahamaspecht, die met zijn mooie zwartwit-geblokte rugveren en zijn knalrode nek en kop om een oude pijnboom heen langzaam omhoog hopte, en de schattige Cubaanse Todie, een pluizig wit en lichtgroen vogelbolletje met een rood keeltje en een puntig snaveltje. Eigenlijk is het heel simpel: als je van natuur houdt, dan moet je Las Terrazas zeker in je Cuba rondreis opnemen.
Wil jij naar het Cubaanse Las Terrazas?
Local Hero Luis regelt het voor je. Vraag vrijblijvend een reisplan aan en hij denkt met je mee over een mooie route. Wil je eerst nog meer inspiratie opdoen, bekijk dan onze rondreizen Cuba.
